
23 jul Familiegeschiedenis in Indonesië een Istori Kita
Mijn oma is op 99-jarige leeftijd overleden. Een prachtige leeftijd en een heel lang leven om op terug te kijken, waarin zij ontzettend veel heeft meegemaakt en veel verhalen met ons deelde. Waarvan je niet altijd alles kon meebeleven, doordat sommige verhalen zo ver terug waren, waardoor je het niet allemaal kon voorstellen. Een onderdeel van haar leven was haar Indonesië verleden met de hele familie.
Leven in Indonesië 1920 – 1946
Wel kon zij vertellen over de bootreis naar Indonesië. Mijn oma kon het vertellen als de reis met het grootste cruiseschip ter wereld. Rijden met geweldige auto’s in exotische landen. Haar vader als charmeur die zijn gezin overal begeleidde en alle talen van de wereld sprak. Mijn moeder moest daar om lachen, want zij kon haar opa zich zo helemaal niet herinneren. Mijn familie leefde in Indonesië voor de tinbagger en kwam rond de 2 Wereldoorlog in conflict in Indonesië.
Tweede Wereldoorlog Indonesië – Terug naar Nederland en Het Kamp
Lange tijd was het een geweldige tijd. Minder leuke dingen, daar heb je het niet over. Dat er ook een fotoboek was? Dat zal ze wel vergeten zijn, want het fotoboek met herinneringen van toen zij nog maar, 13 jaar was vonden wij terug toen zij was overleden. Met prachtige foto’s uit de reis er naartoe, Indonesische feesten en gezinsherinneringen. Mijn oma hoorde je nooit over de narigheden, maar daar wist zij gelukkig ook weinig vanaf. Opa en oma en oma zijn aan het kamp ontkomen. Mijn oma is iets voor de oorlog getrouwd daarvoor zijn ze naar Nederland gegaan.
Het kamp in Indonesië
Haar broers en zussen waren wel met hun gezinnen in Indonesië. Allemaal zijn ze naar het kamp gegaan in Indonesië. Het vrouwenkamp of het werkkamp voor mannen. Een groot gedeelte heeft het overleefd. Hoe daar wordt niet over gesproken. Door de bagger verbleven veel gezinnen uit Sliedrecht in Indonesië. Zowel familieleden uit de familie van mijn moeder als vader waren toentertijd in Indonesië. Deze stempel is voor altijd gedrukt in de familiegeschiedenis. Bij verjaardagen of andere samenkomsten werd er altijd over gesproken. Bewust of onbewust. Ook breekt het families op. Toch ben je nieuwsgierig naar het verleden. Horen zeggen is iets moeilijks, vooral met halve waarheden.

Mijn oma (rechts staand), haar zus, moeder en vader. Thuis in Indonesië.

Op de boot naar of uit Indonesië.

Feest in Indonesië. Met links met de snor mijn overgrootopa, recht met de hoedjes mijn oma en haar zus toen ze 13 en 14 waren.

Van mijn familie naar de Indonesische familiegeschiedenis van mijn man
Indonesië is een basis in onze familie en wie wij zijn, hoe wij er uitzien en wie wij zijn geworden. Of het herinneringen zijn, gezichtsuitdrukkingen, vorming of een tintje. Ook de familiegeschiedenis in Indonesië is bij mijn vriend niet onbekend. Zijn roots zijn voor de helft Indonesisch en ondertussen vermengd met veel Nederlands bloed, maar toch blijf je het heel goed zien en blijft er altijd een Indonesisch gevoel.
Indonesisch bloed
Ook bij onze kinderen zie je dit terug. Beiden geboren met een Indonesisch neusje en de stip voor een tintje. In de winter wit, maar met een beetje zon bruiner dan bruin. In alle opzichten is het belangrijk om te weten waar je vandaan komt, wie je bent en hoe je bent gevormd om in de toekomst te worden wie je wilt zijn. Wellicht is dit mijn mening? Maar het kan soms veel antwoorden geven, vooral wanneer anderen die niet kunnen geven of gewoon niet hebben. Natuurlijk zouden wij graag naar Indonesië reizen, maar waar moeten wij dan precies zijn, het is zo lang geleden en de geschiedenis is breed. Ondertussen weten we dat Java belangrijk is. Alles is ook niet meer in de staat van ooit, maar je komt wel in contact met de cultuur. De reis naar Indonesië zal niet lang meer op zich laten wachten, maar met Istori Kita kun je je goed voorbereiden op de cultuur en geschiedenis.


Indonesië door de aderen bij mijn vriend en zoontje.
Istori kita en een onbekende familiegeschiedenis in Indonesië
Terwijl wij deze wel graag mee zouden willen geven. Naast familie hoort het voor ons ook een beetje bij de Nederlandse geschiedenis. Om het onbekende al dichtbij Nederland te brengen en bij jezelf vond ik het mooie boek Istori Kita van Simone Berger vol met Indonesische geschiedenis en de connectie tussen Nederland. Een compleet naslagwerk op een prettige manier beschreven. Het boek Istori Kita deelt informatie die meestal verborgen is gebleven, die opa’s, oma’s of ouders niet delen en die je toch graag wilt weten. Want hoe ging het daar allemaal? Hoe was de schooltijd? Hoe was het echt in de oorlog? Het vertrek naar Nederland? Wat aten ze in Indonesië? Wat zijn de ruwe randjes? Welke spelletjes speelden ze? Het gaat om grote en kleine dingen. In dit boek Istori Kita kun je er duiken en meer informatie te weten komen. Ik vind het bijster interessant en misschien jij ook wel. Een boek om te hebben en om te verzamelen. Voor bij de foto’s die je hebt gevonden en wellicht nog gaat vinden.

Boek: Istori Kita
Auteur: Simone Berger
Pagina’s: 318
Meer over de Indonesische keuken? Lees dan eens over het Kookboek Bartje Boemboe en het recept voor Indonesische Saté of het Kookboek Zoals alleen oma dat kan en maak deze heerlijke Indonesische snack gerechten.
Meer blogs en ontvangen van Foodinista? Volg Foodinista op Facebook en Pinterest of schrijf je in voor de Nieuwsbrief.
Geen reactie's